Ceviz Akademi Hakkında
Çocuklarımız, huzur, konfor ve güvenin ön planda yer aldığı ayrıcalıklı eğitimleri, Ceviz Akademi Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi bünyesinde alacaklardır.
Gerek bilişsel, gerekse de sosyal anlamda eğitim alarak, bu alanlarda bulunma becerisi kazanacak çocuklarımıza, son teknolojiye sahip ortamlarda eğitim verilecektir. 15 yıldır bu alanda çalışmalar yürüterek, eğitimli ve uzman eğitmen kadromuz ile her çocuğun en özel eğitimi almasını hedeflemekteyiz.
Çocuklarımızın durumlarına ve gereksinimlerine göre verilmesi gereken eğitim belirlenir, bunun sonucunda güvenilir, konforlu ve huzurlu bir ortamda bu eğitimler uygulanır.
Otizm
Psikolojik Danışma
Dil ve Konuşma Bozuklukları
Fizik Tedavi
Özgül Öğrenme Güçlüğü
Rehabilitasyon
Özel Eğitim
Özel eğitime ihtiyacı olan bireylerin eğitim ihtiyaçlarını karşılamak için özel olarak yetiştirilmiş personel, geliştirilmiş eğitim programları ve yöntemleri ile onların özür ve özelliklerine uygun ortamlarda sürdürülen eğitime “özel eğitim” denir.
Üstün yetenekli olanları yetenekleri doğrultusunda en üst düzeye çıkmasını sağlayan
- Yetersizliği engele dönüştürmeyi önleyen,
- Engelli bireyi kendine yeterli hale getirerek
- Topluma kaynaşmasını ve bağımsız, üretici bireyler olmasını destekleyecek becerilerle donatılan eğitimdir.
Özel Eğitim Kimleri Kapsar?
Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliğinde özel eğitime gereksinim duyan birey “bireysel ve gelişim özellikleri ile eğitim yeterlilikleri açısından akranlarından anlamlı düzeyde farklılık gösteren birey” olarak tanımlanmaktadır. Ülkemizde özel eğitime gereksinim duyan bireyler şu şekilde sınıflandırılmaktadır:
- Zihinsel Yetersizlik (hafif, orta, ağır, çok ağır)
- İşitme Yetersizliği
- Görme Yetersizliği
- Bedensel Yetersizlik
- Otizm Spektrum Bozukluğu
- Dil ve Konuşma Güçlüğü
- Özel Öğrenme Güçlüğü
- Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu
- Özel Yetenek
- Süreğen Hastalık
- Çoklu Yetersizlik
Duyu Bütünleme Rehabilitasyonu
Duyu bütünleme, vücudumuzdan ve çevreden alınan duyu bilgisinin alınıp, anlamlandırılıp buna uygun davranışın oluşturulmasıdır.
Duyu bütünleme teorisi; çevremizle olan etkileşimimizde vücudumuzu etkili bir şekilde kullanabilmemizi sağlamak için, vücudumuz ve çevremizden gelen duyuları yöneten nörolojik bir süreçtir. Beyin bu işlemi günlük yaşam aktivitelerinde kullanır.
Duyu bütünleme bir başka deyişle; duyu deneyimlerimize verilen anlamlı ve amaca yönelik cevaplar oluşturmak için; vücuttan ve çevreden alınan duyu bilgisinin anlamlandırılmasıdır.
Öğrenmenin gerçekleşebilmesi için anlamlı aktivite ile beyni geliştirerek duyusal motor gelişimi sağlamaktır. Duyusal motor gelişim için bireyin çevre ile iletişim halinde olması gereklidir. Doğru iletişim beyin gelişimini şekillendirdiği ve sinir sisteminin değişme kapasitesini (plastisite) sağladığı için duyu bütünleme tedavisinde anlamlı duyu-motor aktivite önemlidir.
Duyu bütünleme terapisi 3 ay – 15 yaş arası çocuklara uygulanmaktadır. Bunun yanı sıra yetişkinlik döneminde de duyusal bütünleme problemleri yaşayan bireylere duyusal bütünleme terapisi uygulanabilir.
Duyu Bütünleme Bozukluğu Belirtileri
- Fiziksel gelişimde gerilik
- Sık sık düşme
- Oyun becerilerinde gelişim sorunu
- İnce motor gelişiminde gerilik
- Dokunma ile ilgili sorunlar
- Bazı seslere ya da ışığa hassasiyet
- Hiperaktivite,
- Hipoaktivite(azalmış aktivite durumu)
- Sosyal problemler,
- Okulda öğrenme gülcüğü
- Konuşma ve dil gelişiminde gerilik
- Davranış problemleri
- Dikkat dağınıklığı
- Günlük yaşam aktivitelerinde zorluk
Duyu Bütünleme Terapisinin Prensipleri Nelerdir?
Duyu bütünleme teorisine göre; öğrenme beynin bir fonksiyonudur ve öğrenme güçlükleri sinir sistemi fonksiyonlarında sapmayı gösterir. Öğrenme güçlüğü olan bireylerin motor ve duyusal problemleri vardır; duyu bilgilerinin algılanması ve bütünleştirilmesinde zorluk çekerler. Duyusal uyaranları bütünleştirememe davranışsal ve öğrenme problemlerine neden olur. Bu durum “Duyu Bütünleme Bozukluğu” olarak tanımlanır.
Duyu Bütünleme Yaklaşımı; öğrenme güçlüğüne olan diğer yaklaşımlardan farklı olarak standart beceri çalıştırmaz. Beynin anlama, algılama ve motor planlama kapasitesini arttırma yolunu hedefler.
Duyu Bütünleme Bozukluğu Kimlerde Görülür?
- Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu
- Öğrenme güçlüğü olan çocuklar
- Otizm (yaygın gelişimsel bozukluklar)
- Serebral Palsi
- Gelişim gecikmesi (ince motor bozukluk, kaba motor bozukluk, görsel motor bozukluklar, koordinasyon bozuklukları)
- İşitme dil konuşma bozuklukları
- Erken doğumdan kaynaklı gelişim gecikmesi
- Genetik bozukluklar, kromozomal bozukluklar
Duyu Bütünleme Bozukluğu Nasıl Tedavi Edilir?
Terapi öncesi duyu bütünleme problemleri; duyusal sistemler göz önünde bulunarak duyu işlemleme problemleri ve bu problemlerin günlük yaşam aktivitelerine etkileri değerlendirilir.
Terapide ilk olarak çocuğun içsel motivasyonun dengede olması, aktif katılması ve uyaranları tolere edebilir halde olması gerekir. Çocuğun aktif katılması her zaman öğrenmeyi kolaylaştırır. İletişim ve oyun süresince öğrendiği bilgileri günlük yaşam aktivitelerine kolay adapte eder.
Duyusal uyaranlar her zaman çocuğun bireysel ihtiyaçlarına göre duyusal stratejiler kullanılarak planlanır ve uygun duyusal diyet seçilir. Her çocuk birbirinden farklı olduğu gibi farklı duyusal özellikler gösterir. Bu yüzden farklı müdahale planları içerir.
Tedavinin evde de etkin bir şekilde sürdürülmesi için aileye eğitim verilir ve yine çocuğun duyusal özelliklerine göre ev, okul ve oyun ortamı düzenlemesi yapılır.
Oyun Terapisi Rehabilitasyonu
Çocuklar, kendilerine güvenli bir ortam sunan eğitimli bir oyun terapisti ile istedikleri şekilde oynayabilmeleri için cesaretlendirilirler. Bu süreçte, çocuklara duygusal sorunlarını ifade edebilmeleri için değişik çeşitte birçok oyuncak sunulur. Çocukların kendilerini sanat, drama ve fantazi içeren oyunlar yoluyla ifade edebilmeleri için fırsat yaratılır. Oyun ve oyuncaklar kullanılarak çocuklar ile iletişim kurmaya, sorunları çözmelerine ve olumsuz davranışlarını değiştirmelerine yardımcı olunur.
Oyun terapisi çocuklar için kullanılan bir terapi yöntemidir. Bunun nedeni ise çocukların kendi duygularını işleyemeyecekleri veya sorunları ebeveynlerine veya diğer yetişkinlere açıklayamayabilecekleri olabilir. Sıradan bir oyun zamanı gibi görünse de oyun terapisi bundan çok daha fazlasıdır.
Anne babalar oyun terapisine katılabilir mi?
Oyun terapisinde ailenin katkısı en önemli unsurdur. Aile ile oyun terapisti arasındaki görüşme düzenli bir şekilde devam etmelidir. Terapist uygun görürse kimi zaman aileyi de oyuna davet eder. Ayrıca terapist, ailelere çocuklarının terapi sırasındaki iyileşme süreçlerine yardımcı olacak ve terapi odası dışında uygulayabilecekleri tavsiyelerde bulunur.
Oyun Terapisinin Günlük Hayatta Yararları Nelerdir?
Oyun terapisi ile çözülen davranışlardan birini de detaylı örneklendirirsek eğer; çocuğa tuvalet alışkanlığı kazandırmayı ve dışkısını tutma davranışını ortadan kaldırmayı amaçlamak için bu terapi yöntemi uygulanabilir. Bu durumda yapılması gereken ilk aşama öncelikle çocuğu anlamaktır. Çocuğun bu davranışı neden yaptığını bulmak için öncelikle klozet figürü ile çocukla oyun oynanır ve çocuğun oyundaki davranışlarına dikkat edilir. Bu problem bazı çocuklarda sifon sesinden dolayı oluşabilir. Bunu da çocuğa oyunlarında sürekli tuvalet sahnesi oluşturarak ve bebeklerini de kendisi gibi oynatarak bu konuyla yüzleştirebiliriz. Bu terapi süresince ödül-ceza yöntemi kullanılmamalıdır. Çünkü bu davranışın normal bir durum olduğu çocuğa kavratılmalıdır. Aynı zamanda ailelerin de tuvalet içerikli kitaplar okuması ile bu terapi yöntemi desteklenebilir.
Oyun Terapisine Hangi Durumlarda Başvurulabilir?
Oyun terapisi, özgüven problemi, kardeş kıskançlığı, otorite sıkıntısı, ailede yaşanan çatışma durumları, sevilen birinin kaybı, dikkat eksikliği tanısı, utangaçlık, tuvalet alışkanlığı kazandırma, öğrenme güçlüğü gibi durumların çözümünde kullanılabilir.
- Öfke kontrol bozukluğu
- Bağlanma ve ayrılma problemleri
- Özgüven ve sosyal beceri
- Agresyon ve saldırganlık
- Yaygın Gelişimsel Bozukluk
- Ailede yaşanan çatışma,boşanma yada ayrılık
- Duygusal, fiziksel ya da cinsel taciz
- Sevilen birinin ölümü yada hastalığı
- Dikkat eksikliği ve/ya hiperaktivite bozukluğu
- Öfke kontrol bozukluğu
- Bağlanma ve ayrılma problemleri
- Özgüven ve sosyal beceri
- Çekingenlik ve utangaçlık
- Özgül öğrenme güçlüğü
- Kardeş kıskançlığı
- Yemek yeme sorunları
- Uyku bozuklukları
- Obsesif Kompulsif bozukluk (takıntılı düşünce ve takıntılı davranış bozukluğu)
- Depresyon
- Kaygı ve Korkular
Down Sendromu
Trizomi 21 ya da mongolizm olarak da adlandırılan Down sendromu, vücut hücrelerindeki kromozom sayısının anormal olması sonucu ortaya çıkan bir hastalıktan ziyade genetik bir anormalliktir.
Bu çocuklarda 21 numaralı kromozom normalden bir adet fazladır. Down sendromlu çocukların fiziki özellikleri ve tıbbi problemleri çocuktan çocuğa farklılık gösterebilir. Bazı Down sendromlu çocuklara çok fazla tıbbi tedavi ve bakım gerekirken, diğerleri sağlıklı bir hayat sürebilir. Down sendromu önlenemez ama hastalık bebeğin doğumundan önce saptanabilir.
Risk Faktörleri
35 yaş üstü kadınlarda Down Sendromlu ve diğer kromozom anomalileri riski fazladır. 20 yaşında bir annenin Down Sendrom’lu çocuk doğurma ihtimali 1/1441 iken, bu risk 30 yaşında 1/959’a, 40 yaşında 1/84’e ve 50 yaşında ise 1/44’e çıkar.
Daha önce Down sendromlu bir çocuk doğuran annede, tekrar bu sendromu sahip çocuk sahibi olma ihtimali yüksektir.
Down Sendromu Çeşitleri
Down sendromu, normalde iki kopya halinde bulunması gereken 21. kromozomun 3 kopya bulunması nedeniyle gelişir. Sendroma bağlı belirtiler ve komplikasyonlar, temel olarak bu genetik sorundan kaynaklanır.
Daha önce Down sendromlu bir çocuk doğuran annede, tekrar bu sendromu sahip çocuk sahibi olma ihtimali yüksektir.
Down sendromlu nüfusunun %90-%95’ini oluşturan standart tiptir. Bu tipte fazladan bir adet 21.kromozom yumurta veya sperm hücresinden gelmekte veya döllenmenin daha ilk aşamalarındaki bir noktada yanlış bölünme nedeniyle (yani kromozomlar bölünürken birbirine yapışık kalması ve bu yapışıklığın bir taraftan 2 diğer taraftan da 1 kromozom gelmesine yol açması nedeniyle) yeni hücreler 3’er adet kromozom ile toplam 47 kromozom olarak oluşurlar.
Down sendromlu nüfusunun %3-%5’ini oluşturan tiptir. Bu tipte 21.kromozomun bir parçası koparak başka bir kromozoma (örn. 14.kromozom gibi) yapışmaktadır. Birey adet olarak 46 kromozoma sahiptir ama genetik bilgi olarak 47 kromozom bilgisi vardır. Burada da 21.kromozom 3 adet olduğundan birey standart tipteki aynı özellikleri gösterir. Down sendromunun diğer tipleri kalıtımsal değildir. Yalnız translokasyon tipte ebeveynlerden bir tanesinin taşıyıcı olması durumunda Down sendromu kalıtımsal olmaktadır. Bu oran %33’dür. Eğer taşıyıcı anne ise translokasyon Down sendromlu çocuk doğurma olasılığı %20, taşıyıcı baba ise %5-%2 arasındadır. Translokasyon tipte ileriki doğumlardaki risklerin bilinmesi açısından genetik danışmanlık daha önemli olmaktadır.
Down sendromlu nüfusunun %2-%5’ini oluşturan tiptir: Bu tipte bazı hücreler 46 kromozom taşırken bazıları 47 kromozom taşımaktadır. Yanlış bölünme döllenmenin ileri aşamalarında gerçekleştiğinde bir hat 46 kromozom diğer hat ise 47 kromozom olarak devam eder ve mozaik bir yapı oluşturur.
Down Sendromu Belirtileri
Her insan hücresi tipik olarak 23 çift kromozom içerir. Her çiftteki bir kromozomun biri erkekten, biri kadından gelir.
Down Sendromu, temel üreme hücresinin 21. kromozomunun yumurta veya sperm oluşması esnasında ayrılamayıp çift kalmasıyla oluşur. Bunun sonucunda yumurta veya sperm 23 yerine 24 kromozom içerir. İnsanlar genellikle 46. kromozoma sahipken Down Sendromlu çocuklarda toplamda 47 kromozom bulunur ve bu durum çeşitli farklılıklara yol açar.
Down Sendromu genetik yapıdaki bir değişiklik sonucu oluşur. Günümüzde bu durumun kesin nedeni bilinmemektedir. En yaygın Down Sendromu tipinde kalıtsal geçiş yoktur.
Down sendromunun Translokasyon veya mozaisizm adı verilen türlerinde ise, kalıtsal geçişlilik (aile üyeleri arasından aşağıya doğru) olabilmektedir.
Down Sendromu Nedenleri
Down sendromunun belirtileri kişiden kişiye farklılıklar gösterir. Genellikle fiziksel, bilişsel ve davranışsal belirtilere neden olur
Fiziksel Belirtileri
Down Sendromu tanısı genellikle bu sendroma ait fiziksel özelliklere dayanarak konur. Down Sendromlu bebekte doğduğunda gözler sıklıkla yukarıya doğru çekikken, göz aralığının iç kısmında ise bir cilt katmanı bulunur. Ağız açık, dil hafif dışarıda olabilir.
- Küçük eller ve ayaklar
- Yaşıtlara oranla daha kısa boy
- Zayıf kas tonu
- Avuç içlerinde tek bir enine çizgi
- Ayakta 1’inci ve 2’nci parmaklar arasındaki mesafe ise normalden fazla olması
Bilişsel ve Davranışsal Belirtiler
Down Sendromlu çocuklarda doğum sonrası emmede güçlük, kaslarda gevşeklik (hipotoni) görülür. Bu bebeklerde yenidoğan sarılığına sık olarak rastlanır. Şüphelenilen bebekten kan alınıp kromozom analizi yapılması gerekir.
- Konuşma ve dil gelişiminde gecikmeler
- Emekleme ve yürüme becerilerinde gecikme
- Dikkat sorunları
- Uyku zorlukları
- İnatçılık ve öfke nöbeti
- Tuvalet eğitiminde gecikme
Rehabilitasyon Merkezi
Bireyin zihinsel, bedensel, ruhsal nedenlerden kaynaklı yaşadığı kayıpları gideren, bireyi günlük yaşam aktiviteleri konusunda eğitmen ve bireye koruyucu sosyal bakım hizmeti sunan sosyal hizmet kuruluşlarıdır. Resmi ve özel rehabilitasyon merkezi olarak iki koldan hizmet verirler.
Psikososyal, mesleki ve tıbbi rehabilitasyon hizmetlerini bünyesinde barındıran bu kuruluşlar yataklı veya yataksız olabilir. Bu kuruluşların genel hedefi fiziksel yetersizliklerin mümkünse giderilmesi değilse azaltılmasıdır. Fiziki yetersizlikler kapsamında hastayı çalışmaya teşvik etmek ve mevcut yeteneklerini kullanmasını ve geliştirmesini sağlamak ise en önemli hedefidir.
Rehabilitasyon Merkezinden Kimler Yararlanabilir
Zihinsel – Gelişimsel
- Hafif-orta-ağır düzey zihinsel engel durumu
- Disleksi ve öğrenme güçlükleri
Ruhsal
- Şizofreni
- paranoya
- Manik veya depresif bozukluklar
Bedensel
- Görme, işitme kayıpları
- Hareket ve fonksiyon kayıpları
- Kırıklardan ve ameliyatlardan sonra görülen hareket ve fonksiyon kayıpları
- Tedavisi uzun hastalıklardan dolayı hareketsizliklerden sonra ortaya çıkan fonksiyonel kayıplar
- Omurga rahatsızlıkları
- Aşırı şişmanlık, obezite
- Spor sakatlanmaları
- Yaşlılık ve diğer nedenlere bağlı hareket kayıpları